Rest w Hollentalu

Rankiem, ociągając się trochę, zaczęliśmy zbierać się do zejścia na parking, gdzie czekali bracia cc. Na ociąganie się miały wpływ dwie kluczowe trudności:

1. Koleżanka z Polski, dotkliwie poparzyła sobie twarz, próbowaliśmy uzyskać pomoc od ekipy schroniska;
2. Boski apfeelstrudel wyglął o wiele lepiej w rzeczywistości niż na karcie. Wymagał zatem uważnego rozkoszowania się nim w towarzystwie pysznej kawy z ekspresu. Nie można było popędzać TAKIEGO śniadania! :D

Ostatecznie, nie musieliśmy się śpieszyć. Zaczęła do nas docierać świadomość wczorajszego sukcesu. Daliśmy rade i dodawało nam to skrzydeł - a jak!! Radości nie umniejszało nawet pieczenie twarzy.. mimo kremu też się trochę sparzyliśmy.

Z parkingu wyruszyliśmy w stronę rejonu wspinaczkowego Hollental, pod Wiedniem. Tam czekała na nas ekipa znajomych, którzy tym razem wybrali skały. ;) Męczącą drogę wynagrodziła nam radość spotkania i wspólne świętowanie naszych sukcesów.

***

"Góra należy do ciebie dopiero gdy z niej zejdziesz. Przedtem ty należysz do góry."

Zdjęcia (5)

Komentarze (0)